για έναν άγγελο...

Αυτό το έγραψα για έναν φίλο που έφυγε νωρίς...21/04/2006,μόλις 19 χρονών....

Δεν φοβόμουν τίποτα...Τώρα φοβάμαι τα πάντα...Δεν φοβόμουν ούτε τον θάνατο..Τώρα τρέμω στην ιδέα ότι θα έρθει και η δική μου σειρά..
Ούτε εσύ φοβόσουν..Κοιτούσες πάντα ψηλά,ποτέ κάτω..Είχες πάντα εκείνο το χαμόγελο,το χαρούμενο βλέμμα και την ανοιχτή καρδιά που έδινε τα πάντα για να ευχαριστήσει ένα φίλο..
Μου στάθηκες και αυτό δεν το ξεχνώ..
Τώρα έχει μείνει απο 'σένα μια ανάμνηση..Αυτή η γλυκειά ανάμνηση,που όταν φτάνει στο μυαλό μου γίνεται δάκρυ και κυλάει απ'τα μάτια μου..
Αυτά τα μάτια που κάποτε σε κοίταζαν και σε θαύμαζαν για την καλοσύνη και την ελπίδα σου..
Για το έξυπνο μυαλό σου και την γλυκειά καρδιά σου..
Το χαμόγελο σου χάθηκε..και το γέλιο σου δεν ακούγεται πια,παρά μόνο στους διαδρόμους του μυαλού μου..Έφυγες Διονύση...
Εγώ θα είμαι πραγματικά χαρούμενη,μέσα στη θλίψη της απώλειάς σου,εάν εσύ είσαι καλά,εκεί δίπλα στον θεό..Είσαι εκεί και είσαι ο καλύτερος άγγελος του..Ο πιό αγαπητός..
Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ...


Η ΣΚΟΝΗ ΣΕ ΤΥΛΙΞΕ,ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΑΞΕΙΣ..
ΑΝΙΑΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΕΜΑΤΗ ΔΑΚΡΥ..
ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΠΙΑΣΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ ΜΙΑΣ ΑΡΑΧΝΗΣ..
ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ...

http://www.youtube.com/watch?v=CU6IfTkf2OA