Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας είναι το πρώτο μυστικό της επιτυχίας..η ουσία του ηρωισμού.
ΡΑΛΦ ΓΟΥΑΛΝΤΟ ΕΜΕΡΣΟΝ
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται γεμάτοι αυτοπεποίθηση,χωρίς φόβο για αυτό και στα 2 πρώτα χρόνια της ζωής μας καταφέρνουμε να μάθουμε ό,τι πιο σημαντικό έχουμε ανάγκη : να στεκόμαστε όρθιοι,να μιλάμε και να σχετιζόμαστ με ποικίλους τρόπους με τους γύρω μας.Γιατί συμβαίνει αυτό?Γιατί η αυτοπεποίθηση είναι εγγενής,την έχουμε μέσα μας από παιδιά και για τον ίδιο λόγο,μπορούμε να την ανακτήσουμε όταν την χάνουμε.Είναι ένα χάρισμα που μπορεί πάντα να αναπτυχθεί.Αυτοπεποίθηση είναι αυτό που έχουμε ή μας λείπει όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά,όταν τα σχέδια αποτυγχάνουν.Ο θησαυρός που θέλουν όλοι για να μπορέσουν να κατακτήσουν τα όνειρα τους.
Η αυτοπεποίθηση δεν έχει άμεση σχέση με τον τόπο στον οποίο έχει γεννηθεί κανείς,με την κουλτούρα στην οποία ανήκει,ούτε με το κοινωνικοοικονομικό του επίπεδο.Είναι ένα ιδιαίτερο προσωπικό χαρακτηριστικό,συνδεδεμένο με την ευτυχία.Η αυτοπεποίθηση έχει αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές τις ζωής,από την ικανότητα μας για μάθηση έως τις σχέσεις.Είναι ο πιο σημαντικός σύνδεσμος ανάμεσα στα άτομα...
Πώς όμως μπορούμε να αυξήσουμε την αυτοπεποίθηση στην καθημερινότητά μας?
Πρώτον,με την δύναμη των δεσμεύσεων,δηλαδή τηρώντας τις υποσχέσεις μας και κυρίως αυτές που δίνουμε στον εαυτό μας.Όταν λοιπόν τηρούμε τις υποσχέσεις μας,αυξάνουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και την εμπνέουμε σε όσους μας περιστοιχίζουν.
Δεύτερον,με την δύναμη της υπευθυνότητας,δηλαδή αφήνοντας στην άκρη την στάση του θύματος.Η υπευθυνότητα είναι η ικανότητα να ανταποκρινόμαστε σε όσα μας συμβαίνουν.Τα υπεύθυνα άτομα εμπνέουν εμπιστοσύνη.Το αντίθετο συμβαίνει με όποιον ζει έχοντας υιοθετήσει τη στάση του θύματος,τα άτομα που έχουν πάντα δικαιολογίες ή εξηγήσεις,αντί για αποτελέσματα και που συνηθίζουν να αποδίδουν την αθέτηση των υποσχέσεων ή την δυστυχία τους σε άλλους,εξωτερικούς παράγοντες.
Τρίτον,με την δύναμη της συνοχής και την αναζήτηση της ακεραιότητας,Μια καλή αρχή για να κερδίσει κανείς την εμπιστοσύνη των γύρω του είναι να λέει μόνο την αλήθεια.Το ψέμα μας κάνει αβέβαιους...
Τέταρτον,αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις.Η αυτοπεποίθηση είναι η σιγουριά ότι θα είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που βάζει στο δρόμο μας η ζωή.Επομένως είναι ιδιαίτερα αποδοτικό να σκεφτούμε ότι μοιάζει με ένα μύ που όσο τον προπονούμε τόσο πιο δυνατός γίνεται....
Πέμπτον,με την αναγνώριση των επιτευγμάτων μας.Ένας τρόπος για να αποκτήσουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην καθημερινή ζωή μας είναι να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε τα πράγματα που κάνουμε καλά.Γενικά συνιθίζουμε να θεωρούμε δεδομένα τα επιτεύγματα μας και αφοσιωνόμαστε στην παρατήρηση και την κριτική όσων δεν κάνουμε εξίσου καλά.Μια εύκολη τακτική είναι να δημιουργήσουμε μια << γωνία επιτευγμάτων >> ένα χώρο δηλαδή όπου μπορούμε να βάλουμε μια λίστα από όσα έχουμε καταφέρει στην ζωή μας όπως για παράδειγμα ένα βραβείο,ένα μετάλλιο,μια κάρτα κτλ.
ΑΥΤΟΕΚΤΊΜΗΣΗ: ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ
Η αυτοεκτίμηση είναι η αυτοπεποίθηση που κανείς δεν μπορεί να υποκριθεί.
ΝΑΘΑΝΙΕΛ ΜΠΡΑΝΤΕΝ
Η αυτοεκτίμηση είναι το συναίσθημα αξιολόγησης που κάνουμε στον εαυτό μας και επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας.Καθορίζει το άτομο που επιλέγουμε για σύντροφο,τι θα σπουδάσουμε,τι δουλειά θα βρούμε,με ποιους φίλους θα βγούμε κτλ.Όταν κοιτάζουμε μέσα μας όλοι έχουμε μια συγκεκριμένη ιδέα για τον εαυτό μας.Η αυτοεκτίμηση είναι ακριβώς το πώς νιώθουμε σε σχέση με αυτή την εικόνα.
Για να χτίσουμε λοιπόν τα θεμέλια της αυτοεκτίμησης πρέπει να :
-γίνουμε κύριοι της ζωής μας
-να νιώσουμε υπεύθυνοι
-να καταλάβουμε ότι είμαστε ο καθένας ένα μοναδικό όν
-να αναγνωρίσουμε τα ταλέντα μας και να τα χρησιμοποιήσουμε
-να αναγνωρίσουμε τους τομείς στους οποίους χρειαζόμαστε βελτίωση
-να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας και να κρατάμε μόνο τα καλά του
-να επινοήσουμε κάτι νέο αντικαθιστώντας κάτι που απορρίψαμε
-να συμπεριφερόμαστε πάντα στον εαυτό μας με αγάπη
ΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΗΣΟΥ...
Έχω επίγνωση των δυνάμεων και των αδυναμιών μου?
Θέτω επαγγελματικούς και προσωπικούς στόχους που είναι υπεύθυνοι?
Αποδίδω την επιτυχία μου στις πράξεις μου και τις γιορτάζω ή απλά την αποδίδω στην τύχη?
Εκφράζομαι δημιουργικά?
Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σε όσους την αξίζουν?
Δείχνω κατανόηση?
Νιώθω θαυμασμό ή ζήλεια για τις επιτυχίες των άλλων?
Μπορώ να εκφράσω σωστά τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου?
Μπορώ να θέσω όρια με αποφασιστικότητα?
Νιώθω υπεύθυνος για όσα μου συμβαίνουν?
Κρατώ αισιόδοξη στάση απέναντι σε δυσκολίες?
Γενικά,δείχνω σημάδια εσωτερικής γαλήνης?
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ.....
Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνουμε τον εαυτό μας απ'ότι να κρίνουμε τους γύρω μας.Αν καταφέρεις να κρίνεις καλά τον εαυτό σου,είσαι πραγματικός σοφός..
ΑΝΤΟΥΑΝ ΝΤΕ ΣΕΝΤ ΕΞΙΠΕΡΙ
βασισμένο στο βιβλίο << απόλυτη αυτοπεποίθηση για μια καλύτερη ζωή >> της Veronica De Andres